Singapur jest miastem-państwem usytuowanym w Azji Południowo-Wschodniej. Zamieszkuje je ponad pięć milionów mieszkańców, co czyni je jednym z najgęściej zaludnionych państw na świecie. Singapur jest uważany za jednego z tygrysów azjatyckich i czwarte centrum finansowe świata, po Londynie, Nowym Jorku i Tokio. Swój sukces gospodarczy zawdzięcza stabilnej sytuacji politycznej, dogodnym warunkom dla firm zagranicznych do inwestowania, nowoczesnej infrastrukturze oraz strategicznemu położeniu geograficznemu. Podstawą gospodarki są usługi, stanowią blisko 70% rynku. Singapur jest krajem zróżnicowanym etnicznie. Większość mieszkańców jest pochodzenia chińskiego (około 77%), malezyjskiego (około 13%) lub hinduskiego (7–8%). Singapur przyciąga także wielu ekspatów. Tak zróżnicowana ludność posługuje się wieloma językami i wyznaje różne religie. Singapur został kupiony przez Wielką Brytanię od sułtana Johor w roku 1826 i stanowił część kolonii brytyjskich do 1959 roku, kiedy to uzyskał pełną autonomię. Wpływ kultury brytyjskiej sprawił, że Singapur jest prawdopodobnie najbardziej zwesternizowanym państwem azjatyckim. Połączenie z ogromnym wpływem kultury chińskiej, hinduskiej i malezyjskiej czyni Singapur ciekawym miejscem pod kątem kulturowym. Jak zwykle, znajomość kultury Singapuru, jego etykiety biznesowej, podstawowych zasad przydatnych podczas spotkań, rozmów, negocjacji jest niezbędna do osiągnięcia sukcesu.
Hierarchiczność
Kultura Singapuru jest uważana za hierarchiczną. Jest to wpływ kultury chińskiej, co jest bardzo powszechne wśród kolektywnych kultur azjatyckich. Kolektywizm oznacza, że większa waga przypisywana jest grupie i jej interesom. Od jednostki oczekuje się podporządkowania grupie, dbanie o jej dobro i dążenie do wspólnych celów. Jednostka jest częścią większej sieci kontaktów i powiązań, zależna od pozostałych członków grupy. Większość kultur zachodnich, także polska, należy do kultur indywidualistycznych. W tych kulturach najważniejsza jest jednostka, jej sukces, status, cele. Silna jednostka oznacza powodzenie zarówno indywidualne, jak i grupowe. Dlatego też w kulturach indywidualistycznych bardzo często hierarchia jest stosunkowo płaska. Członkowie zespołu traktują się na równi, do wielu projektów, ich przebiegu oraz podejmowania decyzji angażowani są wszyscy członkowie zespołu. W kulturach kolektywistycznych i hierarchicznych każda jednostka ma swoje wcześniej ustalone miejsce i zadanie. Co ciekawe, Polska jest krajem umiarkowanie indywidualistycznym, ale nasza historia wywarła wpływ na hierarchiczność relacji w biznesie. W wielu międzynarodowych organizacjach się to zmienia, ale tradycyjnie Polska nadal charakteryzuje się dość sztywnymi stosunkami między członkami zespołu a szefem.
Nastawienie na relacje
Singapurczycy bardzo cenią relacje między partnerami biznesowymi. Dlatego też będą chcieli poświęcić czas na poznanie ciebie i nawiązanie długotrwałej relacji, a nie dokonać jednorazowego zakupu. Budowa zaufania i lojalności jest kluczowa. Do tego posłużą długie rozmowy, które czasem nam, kulturze nastawionej na zadania i cele, mogą się wydawać zbędne. Dla Singapurczyków będą one niezbędne. Innym sposobem na budowę dobrych relacji jest utrzymywanie kontaktu pomiędzy spotkaniami czy kontraktami, a także wspólne wyjście na obiad czy kolację.
Pozostałe 73% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.
Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.
Zaloguj Zamów prenumeratę Kup dostęp do artykułuMożesz też zobaczyć ten artykuł i wiele innych w naszym portalu Sprzedaz 24. Wystarczy, że klikniesz tutaj.
